De stad Valencia kent drie stadsstranden: Las Arenas, La Malvarrosa en La Patacona. De eerste twee zijn redelijk bekend en trekken veel toeristen. La Patacona daarentegen is opkomend, met minder horecagelegenheden en een redelijk rustig stukje strand. Toen wij een tijdje geleden ontdekten dat er een bistro geopend werd, waren wij gelijk benieuwd. Afgelopen week, 5 oktober, ging het Sprankelend Spanje team op (proef)onderzoek uit bij deze bistro: La Girafe.
Met een zeebriesje
La Girafe is gelegen aan het Patacona strand. Wanneer je er voorbij loopt, word je er eigenlijk als het ware naar binnen getrokken. Daar zie je allerlei huiselijke items en bijzondere lampen en nog verder achterin zie je een stukje patio… Wij werden in ieder geval direct enthousiast toen we voor La Girafe stonden!
Van Frankrijk naar Spanje
La Girafe is een concept van de Franse Valerie, Philippe en Olivier. Daarnaast is het een collaboration. Valerie is eigenaresse van het restaurant Sesame en beide heren horen bij de crêperie Bretonne Annaick. De drie kennen elkaar van heel vroeger; ze komen namelijk uit hetzelfde Franse dorp: Collioure. Een stad in het zuiden van Catalaans Frankrijk, aan de voet van de Pyreneeën. Het was altijd al Valerie’s droom op een café te openen aan het strand. Maar… geen enkele droom begint per direct, je moet er wel wat voor doen. Van Frankrijk verhuisde Valerie naar Madrid om te werken. Hier werkte ze in de horeca en in de evenementenbranch. Op haar 30e besloot ze zelf een locatie te zoeken voor een restaurant. Madrid was te duur, Sevilla was het ook niet helemaal voor haar. Valencia had ze al enkele keren bezocht en ze was er enthousiast over. En in mei 2015 gebeurde het volgende…
Wat een gelukje!
In die maand wandelde Valerie bij het Patacona strand over de boulevard, toen ze een groot huis zag waar een bordje op stond met ‘beschikbaar’. Zij had toen al een restaurant in Valencia, Sesame. Valerie was gelijk enthousiast, en belde direct het nummer van de makelaar. Die gaf aan dat het bord er net 20 minuten hing en zei dat hij eigenlijk nu niet kon komen, maar na lang aandringen kon hij dan over 2 uur toch komen om het pand te laten zien. Valerie was op slag verliefd op het huis en wist, nu moet ik ‘ja’ zeggen want morgen is het vast weg (er is nauwelijks beschikbaarheid qua panden en enorm gewild). Ze had nog niet direct een plan maar al snel ontstond de samenwerking tussen Philippe en Olivier. En… zo ontstond het plan van een bistro/café.
Renoveren… en het prachtige resultaat
Het pand was oud. Het leek meer op een ruïne, aldus Valerie. Maar met het doorzettingsvermogen van de drie en het beeld dat zij voor ogen had, kreeg het pand steeds meer uitstraling. Het werd een jaar knallen… maar in juli 2016 was het zo ver. De bistro van Valerie, Philippe en Olivier kon openen! De inrichting zijn bij elkaar geraapte pareltjes. De interieurstukken komen uit Frankrijk en Spanje en zijn zorgvuldig door de drie uitgezocht. Zo zal je binnen veel Franse posters spotten. Bijna elk item heeft een verhaal. Zo gaat er een trap naar de eerste verdieping. Op het eerste gezicht is dit een doodnormale houten trap, maar… de traptreden zijn van hout van een oude treinrails gemaakt. Ook het houten poortje heeft een verhaal. Dit hout komt namelijk van een houtbewerker uit het heerlijke Menorca. Een ander bijzonder item is het bootje in de achtertuin. Niet alleen is van dit bootje een plek gemaakt waarin je kunt dineren; het is zelfs afkomstig uit het vissersdorpje Cadaqués.
Een bus en een giraffe
De twee meest bijzondere interieurstukken bij het restaurant zijn de bus en de giraffe. De wat? Ja, de bus! Deze staat in het midden van het restaurant en wordt gebruikt als keuken. Dit is namelijk de rode draad bij de restaurants van de crêperie Bretonne Annaick. Er wordt een oude bus uitgekozen en deze wordt helemaal gerestaureerd. En de giraffe… Deze staat in de achtertuin en is niet zomaar een kunststuk. De 4 meter hoge giraffe kwam Valerie per toeval tegen. Tussen Madrid en Valencia in een winkel/grot was een opslagplaats met allerlei bijzondere items. Er was van alles cools en ergens in een donker hoekje kwam opeens de giraffe tevoorschijn. Die moest mee naar Valencia! En hoewel er voor dit bezoekje al hevig gediscussieerd was over de naam van het restaurant, was het opeens duidelijk: La Girafe.
Je voelt je gelijk thuis…
Zoals je misschien merkt, waren wij ontzettend onder de indruk van het interieur. En dan waren we nog niet eens aan het eten begonnen… Wat eigenlijk ook ontzettend leuk was, is dat je je gelijk thuisvoelt in dit restaurant. Fijne banken, mooie lampjes en vriendelijke bediening. En dit is ook wat La Girafe wil uitstralen: een huiselijke en familiaire sfeer. En behalve dat Valerie, Philippe en Olivier elkaar al van jongs af aan kennen, is er nog een connectie. Bij zowel de kant van Sesame als Bretonne Annaick zit er een familietintje aan. Bij de achtergrond van beide restaurants komt er namelijk een oma om de hoek kijken. Er was een oma die keukengereedschap maakte, namelijk platen waar crêpes op gebakken werden. De andere oma kwam weer uit een bakkersfamilie met bloem.
En het eten dan?
Hoewel het al ontzettend goed loopt bij La Girafe, zijn ze steeds bezig om de keuken te perfectioneren. Toen wij er aten, waren we al onder de indruk van de gerechtjes. Zo staan er op de kaart crêpes, salades, tapas en sandwiches. Wij worden altijd enthousiast van de hapjes ‘a compartir’, oftewel de hapjes om te delen. Wij kozen voor de ‘tabla de smorrebrod’, een broodplankje met bijzondere toppings: blauwe kaas, witlof en nootjes; gamba’s en avocado; rucola en truffelolie. Ook de hoofdgerechten hebben een bijzonder tintje, maar eigenlijk zou je vooral een kijkje moeten nemen bij de ‘galettes bretonnes de sarraceno’. Dit zijn namelijk de hartige crêpes, behalve een bistro is La Girafe namelijk ook een crêperie. Wij kozen eerst voor de crêpe Complète (ei, Emmental kaas en serranoham) en de crêpe Bergere (champignon, geitenkaas, bacon, room en bieslook. Een aanrader is om bij La Girafe wat hapjes te bestellen en dan met z’n allen te delen. Zo kan je van alles wat proeven, zoals de Spanjaarden het doen!
Zoete afsluiter
Na hartig, komt zoet: een ongeschreven regel. Natuurlijk kun je voor de huisgemaakte taartjes of een ijsje kiezen, maar eigenlijk is het veel lekkerder om voor een zoete crêpe te kiezen. Wij kozen voor de crêpe met Cointreau en de crêpe La Chocotine (banaan en chocolade). De crêpe met alcohol kwam brandend aan op onze tafel, net te laat voor de foto. Beide waren aanraders! Hierna besloten wij naar huis te gaan, maar je kunt zelf nog even blijven hangen bij La Girafe. In de tuin (met bijzondere bar) kun je terecht voor een lekker drankje. De beste plek om van je drankje te genieten, is het gedeelte met de hangmatten die tot hangende stoelen zijn omgetoverd
Plannen
La Girafe klinkt als een droom. Maar dat is nog niet alles. Valerie en de twee heren zijn volop bezig het restaurant te ontwikkelen. Zo is er nog een tweede verdieping die op dit moment nog niet in gebruik is, maar in de toekomst zou dit een plek voor weekendbrunches kunnen worden. Vanuit de tweede verdieping loop je zo naar het terrasje. Vanuit dit terras kijk je uit over het heerlijke Patacona strand en de zee. Een van de ideeën is om hier yogalessen (een van Valerie’s passies) plaats te laten vinden. Al met al waren wij super verrast door La Girafe en zijn we zeker benieuwd wat er in de toekomst gaat gebeuren! Ben jij overtuigd om ook langs te gaan bij de bistro/crêperie?
Geschreven door Joëlle, woont sinds 2014 in Valencia en is medeverantwoordelijk voor de marketing en communicatie bij Verrassend Valencia. Houdt van reizen, (food)festivals, koken en schrijven.
Laat een bericht achter