Na wat ge-ine-mine-mut wie de Bob moest worden vertrok ik, op 3 november om 10:00, met familie en vrienden vanuit Valencia voor een rondleiding op Chozas Carrascal, richting Requena. Dé wijnstreek op zo’n 70 kilometer van Valencia. We waren even vergeten dat je met z’n zessen niet in een doorsnee vijfdeurs auto past, maar gelukkig gaat er ook een bus (ook een trein trouwens) en die brengt je, voor een paar euro, in een uurtje naar het centrum van Requena. Daarna moet je wel een taxi zien te regelen. Helaas zijn taxi’s schaars in dit dorpje, dus het is handig om dit van te voren af te spreken.
Requena
Afijn, ruim 50 minuten later kom je met de auto aan in het dorp, dat prachtig gelegen is in een kleurrijke vallei. Requena ligt meer landinwaarts dan Valencia en op zo’n 60 kilometer van de kust. Op zo’n 700 meter boven zeeniveau vind je, de niet te missen, bodega Chozas Carrascal met haar 40 hectare aan wijngaard. De hellingen in de omgeving worden gesierd door intense kleuren rood, geel en groen. Warme herfstkleuren die deze ervaring, in mijn ogen, net een beetje extra sfeer gaven.
Het warme gevoel van de feestdagen begon al een beetje te kriebelen en het was bovendien dertien graden en daarmee zo’n zeven graden kouder dan in Valencia. Een lekker cava’tje of rood wijntje misstond dus zeker niet op deze bijzondere plek. Dus begon ik, samen met mijn familie en vrienden, vol verwachting èn met alle zintuigen (vooral de smaak en reukzintuigen) paraat, aan deze geweldige toer.
Patricia
We werden bij aankomst warm onthaald door Patricia, een hele aardige vrouw die werkzaam in de bodega is sinds twee jaar. In haar beste Engels, of Spanglish zoals Patricia het zelf noemde, leidde zij ons rond en vertelde uitgebreid over het proces van wijn maken en bottelen. En dat is meer dan alleen een nauwkeurig werkje; het is een passie en een fascinatie. Een tweede liefde misschien wel.
Machines
Eerst liet Patricia ons het museum zien waar een grote variatie van wijnlabels tentoongesteld waren, een indrukwekkende collectie voor de echte kenners onder ons. De leken zeggen deze labels misschien wat minder. Maar een mooie ruimte was het zeker.
We vervolgden onze toer naar verschillende machines, die ieder een speciale rol hebben in het productieproces van wijn maken. Zoals de oogstmachine, de persmachine en de bottelmachine. Vooral de persmachine, van het merk Bucher, was opmerkelijk en is bovendien zo gemaakt dat de pitten niet kapot gaan. Dit komt doordat er in feite een soort luchtballon, aan de binnenkant van de machine, de druiven plet. En Op die manier gaat de smaak van de wijn niet verloren. Bij het ontwerp dus zeker over nagedacht. Er wordt bij het wijnmaken in de bodega zeker geen huis tuin en keuken kraanwater gebruikt, daarom wordt er enkel en alleen, gewerkt met mineraalwater van het naastgelegen mineraalwaterbedrijf San Benedetto.
De wijnkelder
Een hele indrukwekkende collectie van wijnen lag er in de donkere kelder van de bodega, sommige meer dan vijf decennia oud. Maar misschien nog wel interessanter vond ik, de kamer met vaten waar de wijn in lag te rusten. Die eiken vaten waren perfect in rijen gepositioneerd en over het soort vaten was echt nagedacht, want die waren van de Franse merken Adour en Belair. Bewust wordt in Chozas Carrascal gewerkt met deze Franse merken omdat er tegenwoordig veel vaten uit Amerika komen, die de smaak van de wijn niet ten goede komt. Ik had geen idee dat dit zoveel invloed had op de smaak van wijnen.
We vervolgden onze tour naar de kamer waar de wijn in flessen en op speciale rekken lag opgeslagen. In die kamer was een machine die de kunst van het omdraaien tot in perfectie beheerste. Vroeger ging dit handmatig en een aantal keer per dag, met een kwartslag. Je kunt je voorstellen dat dit destijds een nogal arbeidsintensief proces was. De komst van deze machine biedt tegenwoordig gelukkig uitkomst en bespaart veel kostbare uurtjes.
Salud!
Tot slot mochten wij de wijnen proeven! Want wát een mooie wijnen worden er geproduceerd in deze familiebodega. Èn eerlijk is eerlijk, dit was toch wel een heel leuk onderdeel van de wijntour! Na zoveel informatie over het produceren van wijn, waren we natuurlijk enorm nieuwsgierig en een beetje dorstig geworden. We mochten er met z’n zessen, drie uitkiezen. Wij kozen voor de El Cava de Chozas Carrascal, de Las Ocho en de El Dulce de Chozas Carrascal. En dat was gelijk ook de volgorde waarin wij ze nuttigden, net na twaalven in de middag. Voor de neutralisatie tussendoor, lag er donkere chocolade, chips, pinda’s en ambachtelijk brood met goddelijke olijfolie op de tafel klaar. Die olijfolie wordt overigens ook verkocht op de bodega, het vervaardigen gebeurt wel weer bij een ander bedrijf.
Patricia nam echt de tijd en gaf uitleg tijdens het proeven. Met het wijnglas in haar hand, waarin ze de wijn voorzichtig ronddraaide, bood ze ons nog een extra glaasje aan. De fles mocht op want wat over was werd toch genuttigd bij de lunch, vertelde ze. Ik had er ook niet van staan te kijken als ze een extra flesje zou opentrekken. Want wat een enorm warm en hartelijk mens is Patricia. Beleefd als we waren, bedankte we vriendelijk voor een extra glaasje. Wel hebben we wat flesjes meegenomen voor thuis, van Las Ocho en de El Cava de Chozas Carrascal. Je proeft de liefde echt terug in deze wijnen.
De tour had een uurtje moeten duren maar uiteindelijk liepen wij, ruim twee uur later, vol nieuwe indrukken en een beetje tipsy,naar buiten. Na die lekkere wijntjes was het natuurlijk wel tijd geworden voor een uitgebreide lunch, dus reden we naar het centrum van Requena om daar onze maagjes te vullen en deze fantastische middag af te sluiten.
Geschreven door Grace, tekstschrijver voor Smaakvol San Sebastian. Maakte reizen door Zuid Amerika, Azië, Afrika en Europa, grote fascinatie voor de Spaanse taal en cultuur, favoriete vervoersmiddel: auto, want daarmee kom je op echt bijzondere plekjes.
Laat een bericht achter